In 1990, het oprichtingsjaar van AutoWeek, presenteerde Giorgetto Giugiaro van Italdesign de indrukwekkende Kensington als mogelijke opvolger van de Jaguar XJ12. De Britten lieten dit smakelijke hapje echter links liggen, waarna Daewoo ermee aan de haal ging.
Het moet bevredigend zijn voor een ontwerper wanneer hij een op eigen initiatief ontwikkelde creatie ergens ter wereld in grote aantallen van de band ziet rollen. Het zal Giorgetto Giugiaro, geestelijk vader van de Kensington, daarom waarschijnlijk worst zijn geweest dat dit model uiteindelijk niet de beoogde springende roofkat uit Engeland als merklogo kreeg, maar een wat anonieme, gestreepte ovaal uit Korea. En daarmee allesbehalve een fluisterende V12 onder de kap, maar een wat rauwe viercilinder zestienklepper. Ach, soms lopen de dingen anders dan verwacht. De Kensington had zich als productie model van Jaguar in elk geval een veel voornamere plek in de automobiele geschiedenis kunnen verwerven dan als de inwisselbare Daewoo Leganza die eruit is ontstaan. Het was wel een slimme keuze van de Koreanen om de Kensington te adopteren als chic topmodel ter completering van het doordeweekse gamma, dat destijds werd gevormd door de Lanos en de Nubira
Later zou Daewoo een nog veel succesvollere greep in de snoeptrommel van Italdesign doen, door de oorspronkelijk in 1992 voor Fiat gedachte Cinquecento, later omgedoopt tot Lucciola, over te nemen en er de Matiz van te maken. Wanneer we naar de Kensington zelf kijken, zien we een volumineuze vierdeurs sedan, die in de ogen van Giugiaro de perfecte opvolger had kunnen zijn voor de Jaguar X J12. Bij het ontwerpen van de auto legde de Italiaan zich aanvankelijk toe op herdefiniлring van bestaande merkwaarden. Anders gezegd: Giugiaro wilde aan Jaguar duidelijk maken dat hij de traditionele designkenmerken van de XJ 12 uitstekend kon actualiseren tot een gloednieuw ontwerp.
“Ik koos de Jaguar XJ 12 vanwege diens formidabele aandrijflijn en omdat vernieuwing van deze auto al enige tijd achterwege bleef.” De techniek liet hij wijselijk ongemoeid en ook de wielbasis bleef intact. De proporties wijzigden wel; de overhang vууr werd met 12 centimeter verlengd en de achterzijde maar liefst 18 centimeter ingekort. Dat gaf de auto meer dynamiek dan het Britse origineel. Om meer hoofdruimte te creлren werd het dak 25 millimeter hoger. De ontwerper roemt zelf het feit dat de Kensington tal van Jaguar-specifieke kenmerken bevat en in ййn oog opslag als Jaguar herkenbaar is. Dat klinkt allemaal heel plausibel, maar bij Jaguar zelf wilden ze niets van het Italiaanse concept weten. De Britten ont wikkelden hun modellen graag zelf, zodat Italdesign vriendelijk doch beslist werd bedankt voor de inspanningen.
Nu, een ruime kwarteeuw later, mag iedereen voor zichzelf uitmaken wat de Kensington heeft betekend voor Jaguar. En of Ian Callum zich mogelijk door deze auto heeft laten inspireren toen hij de vloeiende lijnen voor de latere XF en XJ op papier zette.
